Odiya Sahityara Madhyaparva O Uttara Madhyaparva

ସୁରେନ୍ଦ୍ର ମହାନ୍ତିଙ୍କ ଦ୍ “ାରା” ଓଡିଆ ସାହିତ୍ୟ ମାଧ୍ୟାପର୍ଭା ହେ ଉତ୍ତରା ମାଧ୍ୟାପର୍ଭା ” ଏହି ପୁସ୍ତକ ଓଡିଆ ସାହିତ୍ୟର ମଧ୍ୟଭାଗ ଏବଂ ପରବର୍ତ୍ତୀ ମଧ୍ୟଭାଗରେ ପ୍ରବେଶ କରେ, ଏହି ଯୁଗରେ ସାହିତ୍ୟିକ ଏବଂ ସାଂସ୍କୃତିକ ଦୃଶ୍ୟର ବିସ୍ତୃତ ବିଶ୍ଳେଷଣ ଏବଂ ତୁଳନାତ୍ମକ ମୂଲ୍ୟାଙ୍କନ ପ୍ରଦାନ କରେ |
ଜଣେ ପ୍ରସିଦ୍ଧ ଓଡ଼ିଆ ଲେଖକ, ସାମ୍ବାଦିକ ଏବଂ ରାଜନେତା ସୁରେନ୍ଦ୍ର ମହାନ୍ତି ଓଡ଼ିଆ କବିତା ଏବଂ ଗଦ୍ୟର ବିବର୍ତ୍ତନକୁ ସୂକ୍ଷ୍ମ ଭାବରେ ପରୀକ୍ଷା କରନ୍ତି, ବିଶେଷକରି ସରଳା ଦାସ (ପ୍ରାୟତଃ ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର ପ୍ରଥମ ମହାନ କବି ଭାବରେ ବିବେଚିତ)ଙ୍କ ସମୟରୁ ପ୍ରମୁଖ ରୀତିବାଦୀ (ଅଳଙ୍କାରବିଦ) କବିମାନଙ୍କ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସମୟକୁ ଧ୍ୟାନରେ ରଖି। ସେ ଅନୁସନ୍ଧାନ କରନ୍ତି ଯେ ଏହି ସମୟରେ ଓଡ଼ିଆ କବିତା କିପରି ଏହାର ଅନନ୍ୟ ବୈଶିଷ୍ଟ୍ୟଗୁଡ଼ିକୁ ବିକଶିତ କରିଥିଲା, ପ୍ରାୟତଃ ଅଳଙ୍କାରିକ ରୀତିନୀତି ଏବଂ ସଂସ୍କୃତ କବିତାର ସିଧାସଳଖ ପ୍ରଭାବରୁ ନିଜକୁ ଭିନ୍ନ କରିଥିଲା, ଏବଂ ଭାଷା କିପରି ଅତ୍ୟଧିକ ସଂସ୍କୃତବାଦରୁ କ୍ରମାଗତ ଭାବରେ ମୁକ୍ତ ହୋଇଥିଲା। ଏହି ପୁସ୍ତକଟି ଐତିହାସିକ ପୃଷ୍ଠଭୂମି ଏବଂ ଓଡ଼ିଆରେ ସାହିତ୍ୟିକ ଅଭିବ୍ୟକ୍ତିର କ୍ରମିକ ବିକାଶକୁ ବୁଝିବା ପାଇଁ ଏକ ମୂଲ୍ୟବାନ ସମ୍ବଳ, ବିଶେଷକରି କବି ଏବଂ ସେମାନଙ୍କ କୃତିଗୁଡ଼ିକୁ ଆଲୋକିତ କରିବା ପାଇଁ ଯାହା ପୂର୍ବରୁ ବିକ୍ଷିପ୍ତ କିମ୍ବା କମ୍ ସମନ୍ୱିତ ଭାବରେ ଆଲୋଚନା କରାଯାଇଥାଇପାରେ। ଏହା ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର ଛାତ୍ର ଏବଂ ବିଦ୍ୱାନମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଏକ ମୁଖ୍ୟ ପାଠ୍ୟ ଭାବରେ ବିବେଚିତ ହୁଏ, ଯାହା ସାହିତ୍ୟିକ ପରମ୍ପରାର ଏହି ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ପର୍ଯ୍ୟାୟର ନୀତି, ବାସ୍ତବତା ଏବଂ ତଥ୍ୟ ବିଷୟରେ ଅନ୍ତର୍ଦୃଷ୍ଟି ପ୍ରଦାନ କରେ।
“Odiya Sahityara Madhyaparva O Uttara Madhyaparva” (ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର ମଧ୍ୟପର୍ବ ଓ ଉତ୍ତରମଧ୍ୟପର୍ବ) by Surendra Mohanty is a significant work of literary criticism in Odia literature. This book delves into the middle and later-middle periods of Odia literature, offering a comprehensive analysis and comparative assessment of the literary and cultural landscape during these eras.Surendra Mohanty, a celebrated Odia author, journalist, and politician, meticulously examines the evolution of Odia poetry and prose, particularly focusing on the period from the time of Sarala Das (often considered the first great poet of Odia literature) through to the major Ritibadi (ornamentalist) poets. He explores how Odia poetry, in this period, developed its unique characteristics, often distinguishing itself from the direct influence of ornamental rituals and Sanskrit poetry, and how the language became increasingly free from excessive Sanskritism.The book is a valuable resource for understanding the historical background and the sequential development of literary expression in Odia, particularly highlighting poets and their works that might have been scattered or less cohesively discussed before. It’s considered a key text for students and scholars of Odia literature, providing insights into the principles, realities, and facts of this important phase of the literary tradition.