Labanyabati

“ଲାବଣ୍ୟବତୀ” ହେଉଛି ଏକ ଶାସ୍ତ୍ରୀୟ ଓଡ଼ିଆ କବିତା ଯାହା ମୁଖ୍ୟତଃ ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର ଅନ୍ୟତମ ପ୍ରସିଦ୍ଧ କବି ଉପେନ୍ଦ୍ର ଭଞ୍ଜଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଲିଖିତ।
ଡକ୍ଟର ହରପ୍ରସାଦ ମିଶ୍ର “ଲାବଣ୍ୟବତୀ” ସହିତ ଜଡିତ ଥିଲେ। ଏହାର ଅର୍ଥ ହେଉଛି ଡକ୍ଟର ମିଶ୍ର ସମ୍ଭବତଃ ଭଞ୍ଜଙ୍କ ମୂଳ ପାଠ୍ୟର ସଂକଳନ, ବ୍ୟାଖ୍ୟା ଏବଂ ସମ୍ଭବତଃ ସମାଲୋଚନାାତ୍ମକ ବିଶ୍ଳେଷଣ କିମ୍ବା ଏକ ନୂତନ ବ୍ୟାଖ୍ୟା ପ୍ରଦାନ କରିଛନ୍ତି, ଯାହା ଏହାକୁ ସମସାମୟିକ ପାଠକମାନଙ୍କ ପାଇଁ ସୁଗମ ଏବଂ ଅନ୍ତର୍ଦୃଷ୍ଟିପୂର୍ଣ୍ଣ କରିଥାଏ।
“ଲାବଣ୍ୟବତୀ” କବିତାଟି ନିଜେ ପ୍ରେମ, ସାହସ ଏବଂ ଦୃଢ଼ତାର ଏକ କାଳଜୟୀ କାହାଣୀ। ଏହା ଲାବଣ୍ୟବତୀ ନାମକ ଜଣେ ମହିଳାଙ୍କ କାହାଣୀ ବର୍ଣ୍ଣନା କରେ ଯିଏ ଜଣେ ରାଜକୁମାରଙ୍କ ପ୍ରତି ତାଙ୍କ ପ୍ରେମକୁ ଅନୁସରଣ କରିବା ପାଇଁ ସାମାଜିକ ମାନଦଣ୍ଡ ଏବଂ ଆଶାକୁ ଅବମାନନା କରନ୍ତି। ତାଙ୍କ ଯାତ୍ରା ବିଭିନ୍ନ ବାଧା ଏବଂ ଚ୍ୟାଲେଞ୍ଜରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ, କିନ୍ତୁ ସେ ତାଙ୍କ ପ୍ରେମୀ ପୁରୁଷଙ୍କ ସହିତ ରହିବାକୁ ଦୃଢ଼ ସ୍ଥିର ରହିଛନ୍ତି।
“Labanyabati” is a classic Odia poem primarily written by Kabisamrat Upendra Bhanja, one of the most celebrated poets in Odia literature.Dr. Haraprasad Mishra’s involvement with “Labanyabati” is as an editor of the work. This means Dr. Mishra has likely compiled, annotated, and possibly provided critical analysis or a new interpretation of Bhanja’s original text, making it accessible and insightful for contemporary readers.
The poem “Labanyabati” itself is a timeless tale of love, courage, and perseverance. It narrates the story of a woman named Labanyabati who defies societal norms and expectations to pursue her love for a prince. Her journey is filled with various obstacles and challenges, but she remains determined to be with the man she loves.