Aadibhumi

ପ୍ରତିଭା ରାୟଙ୍କ ଲିଖିତ “ଆଦିଭୂମି”ଏକ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଏବଂ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଓଡ଼ିଆ ଉପନ୍ୟାସ ଯାହା ଭାରତର ଓଡ଼ିଶାର ସବୁଠାରୁ ପୁରୁଣା ଏବଂ ସବୁଠାରୁ ଆଦିମ ଆଦିବାସୀ ସମ୍ପ୍ରଦାୟ ମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏ, ବୋଣ୍ଡା ଜନଜାତିର ଜୀବନ, ​​ସଂସ୍କୃତି ଏବଂ ସଂଘର୍ଷର ଗଭୀର ଅନୁସନ୍ଧାନ କରେ। ଏହି ପୁସ୍ତକଟି ଏକ କାଳ୍ପନିକ କାହାଣୀରେ ବୁଣାଯାଇଥିବା ଏକ ଜାତିଗତ ଅଧ୍ୟୟନ, ଯାହା ବୋଣ୍ଡାଙ୍କ ପାରମ୍ପରିକ ଜୀବନଶୈଳୀ ଏବଂ “ଆଧୁନିକ” ସଭ୍ୟତାକୁ ଅତିକ୍ରମ କରୁଥିବା ମଧ୍ୟରେ ଉତ୍ତେଜନାକୁ ଅନୁସନ୍ଧାନ କରେ। ଏହା ପାଞ୍ଚ ପିଢ଼ିକୁ ବ୍ୟାପିଛି, ଶୋଷଣ ଏବଂ ସାଂସ୍କୃତିକ କ୍ଷୟ ସାମ୍ନାରେ ସେମାନଙ୍କର ସୁଖ, ଦୁଃଖ, ଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱ ଏବଂ ବଞ୍ଚିବା ଏବଂ ପରିଚୟ ପାଇଁ ସେମାନଙ୍କ ଲଢ଼େଇ ଉପରେ ଏକ ବ୍ୟାପକ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣ ପ୍ରଦାନ କରେ। ଡମ୍ବି, ଜଣେ ବୋଣ୍ଡା ମହିଳା ଭଳି ଆକର୍ଷଣୀୟ ଚରିତ୍ର ମାଧ୍ୟମରେ, ଏହି ଉପନ୍ୟାସ ଜନଜାତିର ସ୍ଥିରତା ଏବଂ ସାହସର ପ୍ରତୀକ। ପ୍ରତିଭା ରାୟଙ୍କ ଲେଖା ଶୈଳୀ ଏହାର ସହାନୁଭୂତି ଏବଂ ସାଂସ୍କୃତିକ ବିବରଣୀର ଜଟିଳ ଚିତ୍ରଣ ପାଇଁ ପ୍ରସିଦ୍ଧ, ଯାହା ପାଠକମାନଙ୍କୁ ଭାରତର ମୂଳ ଜନଜାତିର ଅନନ୍ୟ ଜାତିଗତ ପାର୍ଥକ୍ୟକୁ ବୁଝିବା ଏବଂ ମୂଲ୍ୟ ଦେବା ପାଇଁ ଆଗ୍ରହୀ କରେ। “ଆଦିଭୂମି” କେବଳ ଏକ ଆଦିବାସୀ ଉପନ୍ୟାସ ନୁହେଁ, ବରଂ ବିସ୍ଥାପନ ଏବଂ ସାଂସ୍କୃତିକ ନରସଂହାର ଭଳି ସାର୍ବଜନୀନ ସମସ୍ୟାର ଏକ ମର୍ମସ୍ପର୍ଶୀ ସମାଲୋଚନା, ଏହାକୁ ଭାରତୀୟ ସାହିତ୍ୟରେ ଏକ ଐତିହାସିକ କୃତି କରିଥାଏ।
“Aadibhumi” (also transliterated as “Adibhumi” or “Adibhoomi”) by Pratibha Ray is a powerful and significant Odia novel that delves deep into the lives, culture, and struggles of the Bonda tribe, one of the oldest and most primitive indigenous communities in Odisha, India. The book is an ethnographic study woven into a fictional narrative, exploring the tension between the Bonda’s traditional ways of life and the encroaching “modern” civilization. It spans five generations, offering a comprehensive look at their joys, sorrows, conflicts, and their fight for survival and identity in the face of exploitation and cultural erosion. Through compelling characters like Dumbi, a Bonda woman, the novel symbolizes the resilience and courage of the tribe. Pratibha Ray’s writing style is noted for its empathy and intricate portrayal of cultural details, urging readers to understand and value the unique ethnic differences of India’s native tribes. “Aadibhumi” is considered not just a tribal novel, but a poignant critique of universal problems like displacement and cultural genocide, making it a landmark work in Indian literature.