Amrutara Santana (Odia)

“ଅମୃତର ସନ୍ତାନ”ଗୋପୀନାଥ ମହାନ୍ତିଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଲିଖିତ ଏକ ପ୍ରମୁଖ ଓଡ଼ିଆ ଉପନ୍ୟାସ ଯାହା ଓଡ଼ିଶାର ପାର୍ବତ୍ୟାଞ୍ଚଳରେ କନ୍ଧ ଜନଜାତିଙ୍କ ଜୀବନ, ​​ସଂସ୍କୃତି ଏବଂ ପରମ୍ପରାର ଏକ ସ୍ପଷ୍ଟ ଏବଂ ରୋମାଣ୍ଟିକ ପ୍ରତିକୃତିକୁ ଚିତ୍ରିତ କରେ। ୧୯୪୭ ମସିହାରେ ପ୍ରକାଶିତ ଏହି ପୁସ୍ତକ ସମ୍ପ୍ରଦାୟର ସୁଖ, ଦୁଃଖ ଏବଂ ସଂଘର୍ଷକୁ ଖୋଳତାଡ଼ କରେ, ପ୍ରକୃତି ସହିତ ସେମାନଙ୍କର ଘନିଷ୍ଠ ସମ୍ପର୍କ ଏବଂ ସେମାନଙ୍କର ଗଭୀର ଭାବରେ ସ୍ଥାପିତ ପ୍ରାଣୀବାଦୀ ବିଶ୍ୱାସକୁ ଅନୁସନ୍ଧାନ କରେ।ଗ୍ରାମ ମୁଖିଆ ସାରାବୁ ସାଓନ୍ତାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ସହିତ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିବା ଏହି କାହାଣୀ, ତାଙ୍କ ପୁଅ ଦିଉଡୁ ଏବଂ ତାଙ୍କ ପତ୍ନୀ ପୁୟୁଙ୍କୁ ଅନୁସରଣ କରେ ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କ ଆଦିବାସୀ ଜଗତର ଚ୍ୟାଲେଞ୍ଜଗୁଡ଼ିକୁ ମୁକାବିଲା କରନ୍ତି। ଏହି ଉପନ୍ୟାସ ପ୍ରେମ, ବିଶ୍ୱାସଘାତ ଏବଂ ଜଙ୍ଗଲରେ ଜୀବନର କଠୋର ବାସ୍ତବତାର ବିଷୟବସ୍ତୁକୁ ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ଭାବରେ ଉପସ୍ଥାପିତ କରେ, ଏହା ଆଦିବାସୀ ସମାଜ ଉପରେ ଆଧୁନିକୀକରଣ ଏବଂ ବାହ୍ୟ ଶୋଷଣର ବିନାଶକାରୀ ପ୍ରଭାବକୁ ସୂକ୍ଷ୍ମ ଭାବରେ ସମ୍ବୋଧିତ କରେ।”ଅମୃତର ସନ୍ତାନ” ଭାରତୀୟ ସାହିତ୍ୟର ଏକ ଐତିହାସିକ କୃତି। ଏହା ୧୯୫୫ ମସିହାରେ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀ ପୁରସ୍କାର ପାଇଥିବା ଭାରତର ପ୍ରଥମ ଉପନ୍ୟାସ ଥିଲା ଏବଂ ଏହାକୁ ଅନ୍ୟ ଅନେକ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ କରାଯାଇଛି। ଏହା ଏକ ଏପରି ସମ୍ପ୍ରଦାୟର ଏକ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଏବଂ କରୁଣାପୂର୍ଣ୍ଣ ବର୍ଣ୍ଣନା ଭାବରେ ଠିଆ ହୋଇଛି, ଯାହା ବାହ୍ୟ ଜଗତର ପ୍ରଚଣ୍ଡ ଚାପର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେବା ସତ୍ତ୍ୱେ, ଏହାର ପରମ୍ପରା ଏବଂ “ପ୍ରକୃତିର ସନ୍ତାନ” ଭାବରେ ନିଜର ପରିଚୟକୁ ଦୃଢ଼ ଭାବରେ ବଜାୟ ରଖିଛି।
“Amrutara Santana” (The Dynasty of the Immortals) by Gopinath Mohanty is a seminal Odia novel that paints a vivid and unromanticized portrait of the lives, culture, and traditions of the Kandha tribe in the mountainous regions of Odisha. Published in 1947, the book delves into the community’s joys, sorrows, and struggles, exploring their intimate connection to nature and their deeply ingrained animistic beliefs.The narrative, which begins with the death of the village headman Sarabu Saonta, follows his son Diudu and his wife Puyu as they navigate the challenges of their tribal world. The novel highlights the themes of love, betrayal, and the harsh realities of life in the forest, all while subtly addressing the destructive impact of modernization and external exploitation on tribal society.”Amrutara Santana” is a landmark work of Indian literature. It was the first novel in India to receive the prestigious Sahitya Akademi Award in 1955 and has been translated into several other languages. It stands as a powerful and compassionate account of a community that, despite facing immense pressure from the outside world, holds fast to its traditions and its identity as the “Children of Nature.”